[- - -]at te D(omi)ne indiget r i (vacat) / [- - -]us feci di (vacat) /Cons[e]r[v]a me Domine quoniam in te isperabi. Disi [Domino / Deu]s meus es tu{m}, quoniam bonor(um) meor(um) non indigi. S(an)c(ti)s qui [in terra sunt /eiu]s, merific[abit] omnes voluntates su`as´ inter illos. Mult[iplicatae /sun]t i[n]in ifimitatem eor(um) pos te acelevrar(unt). Non co[ngregabo conven]/ticula de savinibus [ne]c memor ero nomina illor(um) per [labia mea / Dominus] pa<r>s ereditates meas et calicis mei : tu es qui [restituisti mici /e]reditatem mea. F[u]nis ceder(unt) mici in preclar[is etenim ereditas / m]ea praclara es[t m]ici. [B]e[n]edican D(omi)ne qu[i mici tribuit intellectum / insup]er et usque a nonte[m i]ncripaver(unt) [me renes mei. Providebam Dominum /in conspe]cto meo se<m>per, quon[iam a] destiris [est mici, ne commovear. Propter / hoc d]eletatum es cor me[um et] essul[tabit lingua mea; insuper et caro mea / requies]ces in ispe. Quoniam no[n de]re[linques animam meam in infer/nu]m. No{n}tas mici ficisti v[ias vitae; adimplebis me laetitia cum / vultu tuo] deletacio[n]es tuas destr[a usque in finem].

Lectura dada por HEp 10, 430.