Hac morieris, tulga, primae sub flore iuventae / qui multos annos vivere dignus eras. / Indole praeclara ceu titan surgis in orbem, / in medio cursu stamina parca secat. / In te relligio micuit pietasque fidesque, / pauperibus larguis iustitiaeque tenax. / Annos qui numerat iuvenem te dixerit esse, / virtutes numeran dixerit esse senem. / Te pueri lachrymis deflent iuvenesque senesque; / urbs toletana patrem te vocat esse suum. / Ab meliora tuo regno rex regna vocaris, / pax ubi continua est te sine nube dies. / Sorte sepulcrali, tulga, leocadia virgo / associata tibi est semper amica comes. / Et comes in terris comes et super aethera fida / gaudet ubique tuo rex generose bono. / Eriperis terris, princeps, ut sidera calces, / quam tibi virtutes expediere viam.
Lectura dada por IHC 74*.
|